To miasto powiatu w północno-wschodniej Polsce, położone na Nizinie Północnopodlaskiej, nad rzeką Białą. Jest stolicą województwa podlaskiego i siedzibą władz ziemskiego powiatu białostockiego.
Pałac Branickich Określany Polskim Wersalem jest przepięknym barokowym pałacem i wizytówką miasta. Jest to jedna z najlepiej zachowanych rezydencji magnackich epoki saskiej. Po minięciu dwóch rzeźb Herkulesa można znaleźć się na dziedzińcu Pałacu. Po lewej stronie znajduje się Muzeum Historii Medycyny i Farmacji Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku. Plaża miejska znajduje się na obrzeżach Białegostoku, w dzielnicy Dojlidy przy ul. Plażowej. Nad jednym ze Stawów Dojlidzkich w wyniku modernizacji istniejącego od dawna kąpieliska powstał nowoczesny kompleks sportowo-rekreacyjny – Ośrodek Sportów Wodnych. Kraina Otwartych Okiennic to cudny szlak kulturowy Podlasia. To bardzo interesujący szlak kulturowy prowadzący poprzez trzy unikatowe pod względem architektonicznym wioski: Soce, Trześciankę i Puchły, leżące w dolinie Narwi. Kraina Otwartych Okiennic wzbudza zachwyt we wrażliwych duszach, jeśli lubisz drewnianą, tradycyjną zabudowę i etniczne elementy, z pewnością będziesz usatysfakcjonowany tą częścią Podlasia. Każdy kto interesuje się polską piłką nożną powinien odnaleźć tę figurę w Białymstoku. Pies Kawelin – tak brzydki, że aż piękny strzeże miejskich plant. Nie jest to oryginalna rzeźba z 1938 roku, gdyż ta zaginęła, ale nie zmienia to faktu, że zarówno mieszkańcy, jak i turyści chętnie fotografują się z tą nietuzinkową maskotką Białegostoku, wspominając przy okazji jednego z założycieli Jagiellonii – Mikołaja Kawelina. Co ciekawe nikt nie potrafi odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób rzeźba związana jest z samą postacią słynnego animatora życia sportowego Białegostoku i carskiego oficera. Czy to hołd dla niego samego, czy też dla jego psa? Faktem jest natomiast, że rysy psa, łudząco przypominają rysy twarzy samego Mikołaja Kawelina. Białystok był także domem, znanego na całym świecie, Ludwika Zamenhofa, który wymyślił język Esperanto. To właśnie w wielonarodowościowym Białymstoku dostrzegł potrzebę znalezienia wspólnego mianownika dla języków świata. Miał nadzieję, iż możliwość skutecznego porozumiewania się sprawi, że wojny i konflikty między mocarstwami znikną.