Żywiec to stare miasto z bogatą historią, leżące pomiędzy Beskidem Małym, Śląskim i Żywieckim, nad Jeziorem Żywieckim. Szczególnie znane jest warzone w lokalnym browarze i sprzedawane w całej Polsce piwo. Jeśli szukasz miejsca gdzie można wypocząć w ciszy i spokoju warto wybrać noclegi Żywiec.
Historia
Kolebka Żywca to wzgórze Grojec (612 m n.p.m.), które zostało zasiedlone w czasach starożytnych przez Celtów. Istniała na nim wczesnośredniowieczna warownia. Na początku XV w. została ona przekształcona w zameczek myśliwski rozbójniczej rodziny Skrzyńskich herbu Łabędź. W 1462 r. zameczek został zniszczony przez wojska Kazimierza Jagiellończyka.
Żywiec powstał na przełomie XIII i XIV w. Najstarsze wzmianki związane są z miejscową parafią katolicką. Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1308 r.
W 1467 r. Kazimierz Jagiellończyk nadał dobra żywieckie – zwane odtąd Państwem Żywieckim – w dziedziczne władanie rodowi Komorowskich herbu Korczak. Była to nagroda za pomoc w ukróceniu rozbójniczej działalności Skrzyńskich i wsparcie w wyprawie króla na Węgry.
Piotr Komorowski, pierwszy właściciel Państwa, wkrótce zmienił orientację polityczną i poparł króla Węgier, Macieja Korwina, który sprzymierzył się z zakonem krzyżackim przeciw Polsce. W 1477 r. Kazimierz Jagiellończyk podjął przeciwko Komorowskim akcję zbrojną zakończoną m.in. zniszczeniem zamku w Żywcu. Udało im się jednak uzyskać królewskie przebaczenie i mogli dalej panować na Żywiecczyźnie.
W 1447 r. w miejscowości miał miejsce pożar, a drewniana zabudowa została w znacznej części spalona wraz z drewnianym kościołem. W latach 1515–1542 zbudowano w mieście murowany kościół parafialny w Żywcu, którego uposażenie ze środków Jana Komorowskiego zatwierdził w 1550 król polski Zygmunt August.
Wystawione w 1624 r. na sprzedaż Państwo Żywieckie kupiła za 600 000 złotych Konstancja Habsburżanka, żona polskiego króla Zygmunta III Wazy. Po śmierci Konstancji w 1631 r. Państwo Żywieckie odziedziczyli jej synowie, Jan II Kazimierz Waza i Karol Ferdynand Waza.
W okresie potopu szwedzkiego Żywiec znalazł się na linii frontu. Posłowie szwedzcy zażądali hołdu i wysokich kontrybucji, grożąc w przeciwnym razie spaleniem miasta. Szlachta wraz z mieszczaństwem i góralami postanowiła nie dopuścić do wkroczenia wojsk szwedzkich. W dolinie Soły w Międzybrodziu i w Bramie Wilkowickiej utworzono fortyfikacje. 8 marca 1656 r. w Mikuszowicach Krakowskich miała miejsce wielka polsko-szwedzka bitwa zakończona zwycięstwem Szwedów. Miasto zostało zdobyte, splądrowane i w znacznym stopniu zniszczone.
W 1678 r. Państwo Żywieckie kupił – też za 600 000 złotych – od Wawrzyńca Wodzickiego, dzierżawiącego dobra Wazów po śmierci Jana Kazimierza w 1672 r., kanclerz wielki koronny Jan Wielopolski herbu Starykoń. Panowanie Wielopolskich – obejmujące cały wiek XVIII – nie zostało zapamiętane zbyt dobrze. Był to czas gospodarczej stagnacji i pogarszania się sytuacji chłopstwa. Państwo Żywieckie dwukrotnie uległo uszczupleniu w wyniku podziałów spadkowych. W połowie XVIII wieku składało się z miasta Żywca i sześciu kluczy: sporyskiego, jeleśniańskiego, wieprzskiego, starożywieckiego, lipowskiego i węgierskogórskiego.
W 1838 r. nie mogący zapanować nad ubożeniem majątku Adam Wielopolski wystawił Państwo Żywieckie na sprzedaż. Kupił je książę cieszyński, arcyksiążę Karol Ludwik Habsburg, i włączył w skład Komory Cieszyńskiej.
Przedsiębiorczość cieszyńskich Habsburgów, którzy tworzyli wiele zarządzanych przez Komorę zakładów przemysłowych i rozwijali gospodarkę leśną, spowodowała, że Księstwo Cieszyńskie wraz z Państwem Żywieckim należało do najbardziej dochodowych majątków szlacheckich w Austrii.
XIX wiek to okres szybkiej industrializacji okolic Żywca. W samym mieście żadne większe zakłady nie powstały – centrum przemysłowym regionu były wsie, dzisiejsze dzielnice, Zabłocie i Sporysz. W 1856 r. z inicjatywy Albrechta Fryderyka Habsburga na południowych krańcach Zabłocia powstał Browar Arcyksiążęcy – wizytówka miasta i jeden z największych producentów piwa w Polsce.
Po 1918 r. żywieccy Habsburgowie wystąpili o obywatelstwo polskie, które otrzymali w 1921, dzięki czemu mogli zachować swoje posiadłości (w 1919 r. trafiły automatycznie pod zarząd państwowy).
W okresie II wojny światowej znalazł się w granicach III Rzeszy, w prowincji górnośląskiej. Ostatni właściciel Państwa Żywieckiego, Karol Olbracht Habsburg, odmówił podpisania volkslisty. W efekcie dobra przeszły pod zarząd państwowy, a sam arcyksiążę został internowany w Cieszynie, skąd dzięki interwencji międzynarodowej został zwolniony, a po zakończeniu wojny wyjechał do Szwecji, skąd pochodziła jego żona.
W lutym i marcu 1945 r. miały miejsce krwawe walki o miasto. Walki i ostrzał artyleryjski Armii Czerwonej spowodowały poważne zniszczenia w dzielnicach Rudza i Stary Żywiec. Wycofujące się wojska niemieckie wysadziły most kolejowy i dwa mosty drogowe, a także podpaliły dworzec kolejowy.
W 1963 roku przy al. Wolności wzniesiono pomnik upamiętniający bitwy żołnierzy Wojska Polskiego i polsko – radzieckie braterstwo broni autorstwa Antoniego Biłka.
Atrakcje
Jezioro Żywieckie
Jezioro Żywieckie to ogromny zbiornik wodny, przyciągający turystów którzy uwielbiają odpoczynek nad wodą. Można odpoczywać na pobliskich plażach, popływać w kąpieliskach, ewentualnie wypożyczyć kajak lub łódkę i popływać po jeziorze.
Zespół zamkowo-parkowy
Zespół zabytków składa się z obecnie neogotyckiego Starego Zamku Komorowskich z końca XV wieku, które obecnie jest siedzibą Muzeum Miejskiego, neoklasycystyczny Nowy Zamek Habsburgów z końca XIX wieku i ogromny Park Zamkowy, jeden z najpiękniejszych parków w Polsce. Niedaleko znajduje się park miniatur Ziemi Żywieckiej, gdzie znajdują się miniaturowe repliki zabytków Podbeskidzia, mini-zoo i Domek Chiński na wyspie w środku parku.
Muzeum Browaru Żywiec
Miasto szczyci się znanym w całej Polsce piwem „Żywiec”, warzonym jeszcze od średniowiecza. Dlatego w starych piwnicach miejskiego browaru postawiono Muzeum Browaru Żywiec, w którym turyści mogą poznać obecną działalność browaru, ale też jego historię.
Zwiedzanie miasta
Przez całą długą historię Żywca zachowało się wiele zabytków, między innymi XV-wieczna konkatedra Narodzenia NMP, cmentarz Przemienienia Pańskiego z 1705 roku, zespół dworski z przełomu XIX i XX wieku w Moszczanicy, cmentarz żydowski z połowy XIX wieku, zabytkowy ratusz z 1868 i dworzec kolejowy przebudowany w 1912.
Warto wybrać się również do pobliskich znaych miejscowości takich jak Szczyk, Wisła, Ustroń.