Bukowina Tatrzańska to piękna miejscowość znajdująca się w pobliżu Tatrzańskiego Parku Narodowego, która swoją sławą konkuruje z samym Zakopanem. Tutaj każdy turysta znajdzie coś dla siebie, niezależnie od tego jaka forma odpoczynku mu pasuje.
Historia
Pierwsza udokumentowana wzmianka o tej wsi pochodzi z roku 1585, ale nazwę „Bukowina” wspomniano dopiero w 1624 w akcie nabycia całej nowotarszczyzny przez starostę Michała Komorowskiego. Wieś, a raczej przysiółek zatwierdzona została na zasadach prawa wołoskiego.
Wtedy nabywanie praw do ziemi odbywało się poprzez karczowanie i wypalanie lasów, przez co powstawały zrębki. Wysiłek w usuwaniu drzew wynagradzano wolnością podatkową na okres 20 lat. Wtedy podatki były uciążliwe i spłacane nie tylko w gotówce, ale także w naturze (między innymi praca fizyczna na dworze, drewno, płody leśne, pasterskie i dworne).
Wieś rozwijała się powoli, ze względu na brak dróg dojazdowych, surowy klimat i bardzo nieurodzajną kamienistą glebę. Sytuacja poprawiła się po budowie traktu wzdłuż rzeki Poroniec. Po dłuższym czasie wieś rozwinęła się – stała się samowystarczalna, powstały szkoła i kościół, a przed II wojną światową wprowadzono elektryczność.
W początkach XIX wieku, wskutek ciągłych wojen skarb austriacki coraz bardziej pustoszał, a niedobory uzupełniano poprzez zaciąganie licznych pożyczek bankowych. Ziemia nowotarska była zabezpieczeniem hipotecznym jednej z takich pożyczek, więc wieś sprzedano. W 1824 roku niejaki Emanuel Homolacz nabył okolice Bukowiny i Zakopanego. Od 1846 ten sam magnat odbierał siłą grunty, polany, łąki i pastwiska, co poskutkowało oporem mieszkańców Bukowiny.
W 1848 roku, w wyniku tych walk chłopskich, a także rewolucji z 1848 roku, na mocy uwłaszczenia chłopów zniesiono feudalne prawa panów do pracy i opłat. Od 1868 roku, kiedy Homolacz stracił prawo do ziem zakopiańskich, wieś i okolice szły z rąk do rąk – sprzedano je bankierowi Eichbomowi, ten oddał je swojemu zięciowi Pelzowi, w 1888 własność Pelza odkupił handlarz drzewem Goldfinger, który przez rabunkową gospodarkę drzewem oddał je do licytacji rok później. Licytację wygrał Władysław Zamoyski, który chcąc uchronić je przed ostatecznym zniszczeniem, oddał w 1924 roku cały majątek państwu.
Wieś nie należała wtedy do najbardziej zamożnych, dopadała ją bieda i była zacofana, a mimo to rozrastała się. Już pod koniec XIX wieku była przystankiem dla wędrowców idących do Morskiego Oka. W wyniku głodu i ubóstwa wielu mieszkańców Bukowiny wyjechało „za chlebem” z Bukowiny. Ponieważ Bukowina nie miała kościoła, bukowinianiechodzili na msze do sąsiadującej Białki. W końcu jeden rzemieślnik, Jędruś Kramarz, postanowił zbudować kościół od zera. Opracował plan, postawił fundamenty, skonstruował meble, stworzył akcesoria, nawet rzeźbił figury dla tego kościoła. Po 20 latach ciężkiej pracy, w końcu udało mu się zbudować ten kościół. Przez kilka następnych lat bezowocnie starał się też o proboszcza. Udało się dopiero w 1902 roku.
Przez lata 1924-1934 budowano Dom Ludowy. Finanse na budowę zbierano przez pierwsze 3 lata. Po zaciągnięciu dodatkowych pożyczek, kupiono odpowiedni grunt pod placówkę kulturalną i w 1928 można było rozpocząć rzeczywistą budowę. Wznoszenie budynku zakończono w sierpniu 1931. Dom Ludowy pełnił przez 4 miesiące od początku grudnia funkcję pensjonatu, a pieniądze z tej działalności zostały przeznaczone na prace przy ukończeniu sali teatralnej.
W okresie okupacji hitlerowskiej działalność Domu Ludowego ograniczała się do odbywania okresowych zebrań. Po okresie okupacji Dom Ludowy podjął swoją działalność kulturalną.
Na mocy zarządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z 18 kwietnia 1939 r. nazwa wsi została zmieniona z dotychczasowej formy Bukowina na Bukowina Tatrzańska.
Atrakcje
Sporty zimowe
Bukowina Tatrzańska zawiera bardzo rozbudowaną infrastrukturę narciarską – w okolicy jest pełno obiektów narciarskich, zarówno dla początkujących narciarzy, jak i dla profesjonalistów. Do najbardziej popularnych należą Stacja Narciarska „Rusiń-ski”, stacja „Turnia” należąca do ośrodka Olczański Wierch i wyciąg „U Andrzeja” blisko centrum. Na nieodległej Kotelnicy znajdują się trasy biegowe dla fanów biegów narciarskich.
Tatry
Bukowina Tatrzańska noclegi to znakomita baza wypadowa na spacery po Tatrach Wysokich. Szlakami turystycznymi i drogami w głąb Tatrzańskiego Parku Narodowego, można dojść do Morskiego Oka, skąd można dotrzeć do kolejnych niesamowitych miejsc w okolicy, takich jak Rysy czy Dolina Pięciu Stawów. Można też stąd przejść do Orlej Perci, jednego z najtrudniejszych szlaków w Karpatach. Ten szlak jest bardzo wymagający i niebezpieczny – wymaga doświadczenia i specjalnego przygotowania.
Dom Ludowy
Nie da się ukryć, że Dom Ludowy to jedna z największych atrakcji Bukowiny Tatrzańskiej, a za razem jedna z największych polskich budowli drewnianych. Funkcjonują tu Szkoła Ginących Zawodów, Szkółka Góralskiego Muzykowania i liczne zespoły regionalne. Do najważniejszych imprez tu organizowanych należą „Góralski Karnawał”, przegląd zespołów regionalnych „Małe Bajania”, festiwal folkloru „Sabałowe Bajania”, konkurs tańca góralskiego „Tatrzański Zwyrt” i spotkania podhalańskich muzyków „Dziadońcyne Granie”.
Terma Bukovina
Nie można zapomnieć o jednym z najbardziej znanych obiektów wypoczynkowych w Polsce – Termie Bukovina. Gorąca woda mineralna z głębokości 2400 metrów, a także bardzo rozbudowana oferta SPA, sprawią że człowiek będzie zrelaksowany i odzyska zdrowie. Park wodny oferuje aż 20 najprzeróżniejszych basenów, gejzery, bicze wodne i zjeżdżalnie. Do atrakcji tego obiektu należą również przeróżne sauny i parę lokali gastronomicznych z różnym menu każde.
Zwiedzanie wsi
Wiele z siedzib pensjonatów została wybudowana w stylu inspirowanym stylem witkiewiczowskim (zakopiańskim). Do zabytków wsi należy również kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, powstały głównie za sprawą Jędrzeja Kramarza.